اگر به عنوان گیاه پوششی به کار رود، ساقه ها در زمان گسترش ریشه دار می­شوند اما در صورتی که به عنوان گیاه بالارونده استفاده شود از طریق ریشه ­های هوایی به سطوح چسبیده و بالا می­رود. در صورت کشت به عنوان گیاه بالا رونده  تا ارتفاع ۲۰ تا ۳۰ متری رشد می­کند. گیاه پاپیتال دارای دو گونه ساده و ابلق است. تا زمانیکه در کنار یک دیوار یا هر نگهدارنده عمودی قرار نگیرد بالا نمی­رود. در صورتی که قیم آن یک درخت باشد باید مانع از بالارفتن آن شد چون تجمع زیاد آن باعث خشک شدن درخت می­شود.

دو گونه پاپیتال (عشقه) به عنوان گیاه پوششی به مقدار زیاد در دسترس است.

H. canariensis (Algerian ivy): برگ­ها تخم مرغیتا سه گوش و بدون لب هستند، عرض برگ­های براق آن ممکن است به ۲۰ سانتی­متر برسد، واریته ابلق “Variegata” دارای برگ­هایی با حاشیه سفید کرمی است. در برابر سرما نیمه مقاوم است. در زمستان­های خیلی سرد بخش هوایی گیاه اسیب می­بیند اما با گرم شدن هوا ترمیم می­شود.

H. helix (Familiar English ivy).  دارای برگ­های ۵ لبه سبز تیره، غیر براق به عرض ۱۲ سانتی­متر و رگبرگ­های مشخص به رنگ روشن­تر است. واریته “Baltica” دارای برگ­هایی است که در زمستان ارغوانی می­شود و واریته “Bulgarica” در مناطق خیلی سرد رشد می­کند.

واریته “Hahn’s Self- Branching“(که گاهی Hahn’s Ivy یا Hahnii خوانده می­شود)، دارای برگ­های روشن ­تر و عادت شاخه دهی بیشتر از گونه اصلی است. شکل­های متنوع دیگر در این گونه شامل برگ­های کوچک، برگ­های طویل و برگ­های ابلق با رنگ­های سفید، کرمو زرد است، انواع دارای برگ­های کوچک به عنوان گیاه پوششی در سطح کوچک مناسب هستند.

نیاز­های گیاه پاپیتال:

برای دستیابی به نتیجه مطلوب، خاک محل کاشت باید اصلاح شود. زمانی که در محل شیب دار کشت می­شود باید در حفره محل کاشت به خاک ماده آلی اضافه کرد، پس از کاشت باید نسبت به خیس شدن کامل خاک و گیاهان مطمئن شد. به خاک حاصلخیز همراه با مواد آلی با زهکش خوب  نیاز دارد به طیف وسیعی از خاک­ها سازگار است و هنگام کاشت باید نسبت مرطوب بودن خاک اطمینان حاصل نمود. H. canariensis باید به طور منظم آبیاری شود. H. helix در مناطق گرم با آبیاری معمولی ظاهر خوبی خواهد داشت. تا حدودی به خشکی مقاوم است و گیاهی مناسب برای کاشت در محل سایه است به نور مستقیم آفتاب حساس است و نور مستقیم آفتاب باعث سوختن برگ­ها می­شود بنابراین باید در محلی کشت شود که در تابستان نور مستقیم به آن­ها نتابد.  برای داشتن گیاه قوی و زیبا باید در بهار و دوباره در اواسط تابستان کود نیتروژن داده شود. هرس حاشیه ها باعث تمیز نگهداشتن گیاهان می­شود. عشقه گیاه مناسبی برای محل سایه است و باید به فاصله ۴۵ سانتی­متر کشت شوند.

بعد از چند سال ممکن است لایه ای ضخیم از ساقه­ ها ایجاد شود که در این حالت می­توان گیاه را با قیچی یا چمن زن دوار قوی سر زنی کرد، بهترین زمان برای این عمل بهار است چون پوشش به سرعت جایگزین می­شود.

گونه­ های ابلق آن رشد کمتری نسبت به گونه­ های کاملا سبز دارند و نسبت به سرما و خسارات ناشی از وزش باد متحمل­ تر می ­باشند.

عشقه یا داردوست یا پاپیتال پناهگاهی برای لیسه و حلزون است که ممکن است نیاز به ابزارهایی برای کنترل آنها داشت. در بعضی مناطق جوندگان در زیر گیاهان عشقه پنهان می­شوند.

تکثیر و روش قلمه زدن پاپیتال:

تکثیر پاپیتال از طریق بذر و از طریق قلمه قابل تکثیر است. اگر گیاه به عنوان گیاه پوششی کاشته شود، زمانیکه گیاه با خاک تماس پیدا می­کند از محل گره ­ها ریشه ­های نابجا تولید شده و از این طریق می­توان با تقسیم بوته نسبت به تکثیر آن­ها اقدام کرد.