خشکی یکی از فاکتورهای بسیار مهم و مؤثر بر رشد و نمو گیاهان می باشد که سبب تغییرات فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی زیادی در گیاه می گردد . یونجه به عنوان یکی از مهمترین گیاهان علوفه ای بومی ایران است که کشت آن از قدیم در کشور ما معمول بوده و سطح زیادی از مراتع و مزارع را به خود اختصاص داده است . یونجه سبب تثبیت ازت هوا در خاک شده و باعث اصلاح خاک می گردد . با توجه به کشت وسیع و خصوصیات یونجه شناخت مکانیسمهای مقاومت به خشکی در آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است . به این منظور در آزمایش اول ، اثر تنش خشکی بر پارامترهای رشد هشت توده یونجه چند ساله ( نیکشهری ، بغدادی ، یزدی ، سی ریور ، قره یونجه ، کدی ، رنجر و سکوئل ) در مرحله جوانه زنی بررسی گردید . برای اعمال تنش از پلی اتیلن گلایکول ۶۰۰۰ با پتانسیلهای اسمزی شامل صفر ( شاهد ) ۴- ، ۸- و ۱۲- بار استفاده شد . نتایج نشان داد که توده های یونجه در برابر تنش خشکی با یکدیگر اختلاف دارند . توده های یزدی و نیکشهری کمترین درصد و توده رنجر بیشترین درصد تغییر را در کلیه صفات مورد بررسی از خود نشان دادند .

در آزمایش دوم ، سه توده انتخابی شامل توده های یزدی ، نیکشهری و رنجر در محیط کشت هیدروپونیک با پتانسیلهای مختلف خشکی ( ۶۰۰۰ PEG ) قرار گرفتند پس از ۴ هفته پارامترهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی همچون طول ریشه ، طول ساقه و نسبت طول ریشه به ساقه ، تعداد و سطح برگ ، وزن خشک و تر ریشه ، ساقه و برگ ، میزان تجمع پرولین در اندامهای مختلف ، غلظت عناصر سدیم ، پتاسیم و کلسیم اندازه گیری شد . برخی از توده هایی که در غلظت بالا ( ۱۲- بار ) زنده ماندند ، جهت تولید بذر به خاک منتقل گردیدند . نتایج نشان داد که کلیه صفات مورفولوژیک بالا کاهش یافتند ، در حالیکه با افزایش تنش نسبت طول ریشه به ساقه افزایش یافت .

همچنین نتایج نشان داد که با افزایش تنش خشکی بر میزان پرولین افزوده می شود ولی میزان آن در توده ها و اندامهای مختلف یونجه ، متفاوت است . همچنین غلظت عناصر پتاسیم ، سدیم و کلسیم تحت تأثیر تنش خشکی افزوده می شود و افزایش آنها در توده های یونجه با یکدیگر اختلاف معنی داری نشان دادند . در میان توده ها ، توده یزدی مقاومترین و رنجر حساسترین توده نسبت به تنش خشکی می باشند .